ਪਾਂਚਵਾਂ ਪੜਾਵ :- ਉਨ ਕੇ ਨਾਮ...

================================
ਰੋਤੀ ਹੁਈ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਹੀ, ਹਿੱਸੇ ਮੇਂ ਮੇਰੇ ਆਈਂ
ਸਮਝਾ ਥਾ ਜਿਸੇ ਅਪਨਾ, ਦਰਅਸਲ ਥੀ ਪਰਛਾਈਂ ।
================================



1. ਦਰਖ਼ਤੋਂ ਕੇ ਸਾਯੇ ਤਲੇ

ਦਰਖਤੋਂ ਕੇ ਸਾਏ ਤਲੇ
ਕਰਤਾ ਹੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ
ਸੂਖੇ ਪੱਤੋਂ ਕੇ ਖੜਕਨੇ ਕਾ
ਬਹੁਤ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ
ਉਨਕੋ ਗਏ
ਘਰ ਬਾਬੁਲ ਕੇ ।

ਰਾਸਤਾ ਸ਼ਾਯਦ ਯਹੀ ਰਹਾ ਹੋਗਾ
ਪੇੜੋਂ ਕੀ ਸ਼ਾਖੋਂ
ਔਰ ਪੱਤੀਓਂ ਮੇਂ
ਉਨਕੇ ਜਿਸਮ ਕੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ
ਬਸ ਕਰ ਰਹ ਗਈ ਹੈ ।

ਪੱਤੇ ਤਬ ਭੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਥੇ
ਪੱਤੇ ਆਜ ਭੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੈਂ
ਉਨਕੇ ਕਦਮੋਂ ਸੇ
ਲਿਪਟ ਕਰ, ਖੜਕਨੇ ਕੋ
ਬੇਚੈਨ ਹੈਂ।

ਮਗਰ ਸੁਨਾ ਹੈ
ਕਿ ਰੂਹੋਂ ਕੇ ਚਲਨੇ ਸੇ
ਆਵਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ।
--- --- ---



2. ਸੁਬਹ ਕਾ ਅਖ਼ਬਾਰ

ਸੁਬਹ ਕਾ ਅਖ਼ਬਾਰ
ਦੋਪਹਰ ਸੇ ਸ਼ਾਮ ਤਕ
ਰੱਦੀ ਬਨ ਜਾਤ ਹੈ ।
ਔਰ ਫਿਰ ਏਕ ਦਿਨ
ਵੋ ਰੱਦੀ ਕਾ ਢੇਰ
ਆਵਾਜ਼ ਲਗਾਕਰ
ਕਹਤਾ ਹੈ,
ਕਿ ਮੁਝੇ ਉਠਾਓ
ਔਰ ਬੇਚ ਆਓ !

ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ ਯਾਦ ਕੀ ਇੰਤਹਾ
ਯੇ ਹੈ
ਕਿ ਹੀਰੇ ਸੇ ਕਾਂਚ ਤਕ
ਸੋਨੇ ਸੇ ਪੀਤਲ ਤਕ
ਔਰ ਰੱਦੀ ਸੇ ਅਨਮੋਲ ਤਕ
ਹਰ ਸ਼ੈ ਸੇ ਜੁੜੀ ਹੈ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ !

ਮੁਝੇ ਯਾਦ ਹੈ ਮੇਰੀ ਆਦਤ
ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਹੈ ਮੇਰੀ ਆਦਤ
ਰੱਦੀ ਕੇ ਢੇਰ ਕੋ ਉਠਾਨਾ
ਬੈਠਕ ਕੇ ਕੋਨੇ ਮੇਂ ਰਖਨਾ
ਔਰ ਭੂਲ ਜਾਨਾ
ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਉਲਾਹਨਾ,
ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਡਾਂਟਨਾ ।

ਰੱਦੀ ਕਾ ਢੇਰ ਆਜ ਭੀ ਹੈ
ਬੈਠਕ ਕਾ ਕੋਨਾ ਆਜ ਭੀ ਹੈ
ਮੇਰਾ ਭੂਲਨਾ ਆਜ ਭੀ ਹੈ

ਮਗਰ ਕਹਾਂ ਗਿਆ
ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਉਲਝਨਾ,
ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਡਾਂਟਨਾ,
ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਪਿਆਰ,
ਤੁਮ ਸਵਯੰ !
--- --- ---



3. ਆਜ ਫਿਰ…

ਆਜ ਫਿਰ ਸਮੁਦਰ ਕਿਨਾਰੇ
ਸੁਖਤੀ ਮਛਲੀਓਂ ਕੀ ਗੰਧ
ਦੋਪਹਰ ਕੀ ਉਮਸ ਭਰੀ
ਹਵਾ ਪਰ ਸਵਾਰ
ਹਮਾਰੇ ਘਰ ਕੇ ਬੀਚੋ ਬੀਚ
ਆ ਖੜੀ ਹੁਈ ਹੈ ।
ਆਜ ਫਿਰ ਖਾੜੀ ਕੀ ਦੁਰਗੰਧ
ਹਮਾਰੀ ਸਾਂਸੋਂ ਪਰ ਕਹਰ
ਢਾ ਰਹੀ ਹੈ ।

ਬਾਹਰ ਸੜਕ ਪਰ
ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਗਡਢੇ
ਅਪਨੇ ਹੋਨੇ ਕਾ ਅਹਸਾਸ
ਦਿਲਾ ਰਹੇ ਹੈਂ ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਮੇਂ ਬਾਰਿਸ਼ ਹੋਗੀ
ਔਰ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਤਾਲਾਬ
ਹਮਾਰੇ ਘਰ ਕੋ ਘੇਰ ਲੇਂਗੇ ।

ਬਿਜਲੀ ਕੇ ਖੰਬੇ
ਯੂੰ ਨਿਰਜੀਵ ਬੇਜਾਨ
ਖੜੇ ਹੈਂ, ਜੈਸੇ
ਉਨਕੇ ਭੀਤਰ ਕੀ ਊਰਜਾ
ਸੋਖ ਲੀ ਗਈ ਹੋ ।

ਯਹ ਮਛਲੀਓਂ ਕੀ ਗੰਧ !
ਯਹ ਖਾੜੀ ਕੀ ਦੁਰਗੰਧ !
ਯੇ ਬਿਜਲੀ ਕੇ
ਨਿਰਜੀਵ ਬੇਜਾਨ ਖੰਬੇ !
ਯੇ ਸਬ ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ ਚੇਹਰੇ ਪਰ
ਆਕਰ ਕਿਓਂ
ਰੁਕ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ।
--- --- ---