Sunday 22 May 2011

25. ਅਪਨੇ ਵਤਨ ਕੋ...



ਸ਼ਾਨ ਮੇਂ ਤੇਰੀ ਅਬ ਮੈਂ ਗੀਤ ਨਹੀਂ ਗਾਤਾ ਹੂੰ
ਅਬ ਤੋ ਜੀਵਨ ਮੇਂ ਬਸ ਬੁਰਾਈ ਦੇਖ ਪਾਤਾ ਹੂੰ ।

ਕਿਤਨੇ ਦੀਵਾਨੋਂ ਨੇ ਥੀ ਜਾਨ ਲੁਟਾ ਦੀ ਤੁਮ ਪਰ
ਨਾ ਕਭੀ ਯਾਦ ਮੇਂ ਉਨਕੀ ਦੀਏ ਜਲਾਤਾ ਹੂੰ ।

ਜੋ ਮੁਝਸੇ ਪਹਲੇ ਥੇ, ਤੁਝਕੋ ਵੋ ਮਾਂ ਬੁਲਾਤੇ ਥੇ
ਅਜੀਬ ਬੇਟਾ ਹੂੰ ਮੈਂ ਦੂਰ ਘਰ ਬਸਾਤਾ ਹੂੰ ।

ਸਰਹਦੋਂ ਪੇ ਜੋ ਠਿਠੁਰਤੇ ਹੈਂ ਜਾਂ ਲੜਾਤੇ ਹੈਂ
ਉਨਕੀ ਖ਼ਾਤਿਰ ਨਾ ਏਕ ਸ਼ਬਦ ਗੁਨਗੁਨਾਤਾ ਹੂੰ ।

ਸ਼ਾਮ ਹੋਤੇ ਹੀ ਜਾਮ ਹਾਥ ਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ
ਦੋਸਤੋਂ ਸੰਗ ਬੈਠ ਪੀਤਾ ਔਰ ਪਿਲਾਤਾ ਹੂੰ ।

ਨਾ ਖ਼ੂਨ ਮਾਂਗੂੰ ਔਰ ਨਾ ਤੁਮਕੋ ਦੂੰ ਮੈਂ ਆਜ਼ਾਦੀ
ਬਸੰਤੀ ਰੰਗ ਸੇ ਚੋਲਾ ਨਹੀਂ ਸਜਾਤਾ ਹੂੰ ।

ਤਲਖ਼ੀਓਂ ਸੇ ਭਰੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਸ਼ਾਯਰੀ ਮੇਰੀ
ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਕੇ ਨਗ਼ਮੇ ਨਹੀਂ ਆਜ ਮੈਂ ਬਨਾਤਾ ਹੂੰ ।
--- --- ---

No comments:

Post a Comment