05. ਪੁਤਲਾ ਗ਼ਲਤੀਓਂ ਕਾ...

ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਕੀਏ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਹਰ ਵਕਤ
ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਹੀ ਗ਼ਲਤੀਆਂ
ਕੋਈ ਸਹਤਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਹੋਤਾ ਹੈ ਪਰੇਸ਼ਾਨ
ਫਿਰ ਭੀ ਮੁਝ ਪਰ ਕਰਤਾ ਹੈ ਅਹਸਾਨ
ਕਿਓਂਕਿ ਮੈਂ ਬਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਆਤਾ
ਔਰ ਕੀਏ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ।

ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਕਰਨਾ ਫ਼ਿਤਰਤ ਹੈ ਮੇਰੀ
ਆਮਤੌਰ ਪਰ
ਮਾਫ਼ੀ ਮਾਂਗਨੇ ਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ ਦੇਰੀ
ਅਭੀ ਪਹਲੀ ਸੇ ਨਿਜਾਤ ਨਹੀਂ ਪਾਤਾ
ਕਿ ਕਰ ਬੈਠਤਾ ਹੂੰ ਏਕ ਔਰ
ਕਿਓਂਕਿ ਇਨਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੂੰ ਮੈਂ
ਮੈਂ ਹੂੰ ਏਕ ਪੁਤਲਾ
ਗ਼ਲਤੀਓਂ ਕਾ ।

ਕੁਛ ਕੋ ਰਹਤੀ ਹੈ ਤਾਕ
ਪਕੜਨੇ ਕੋ ਗ਼ਲਤੀ ਮੇਰੀ
ਫੰਸਤੀ ਹੈ ਮਛਲੀ ਜਬ
ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਬੇਚੈਨ
ਕਰਨੇ ਕੋ ਮੇਰਾ ਦਾਮਨ ਚਾਕ
ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਮੁਝੇ ਨਕਾਰਾ
ਮੈਂ ਦੇਖਤਾ ਰਹ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਬੇਚਾਰਾ
ਕਿਓਂਕਿ ਕਰਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ।

ਕੁਛ ਵੋ ਭੀ ਹੈਂ, ਜੋ ਹੈਂ ਮੇਰੇ ਅਪਨੇ
ਜਿਨਕੇ ਸੰਗ ਮੈਂਨੇ ਦੇਖੇ ਹੈਂ ਸਪਨੇ
ਅਪੇਕਸ਼ਾਓਂ ਪਰ ਉਨਕੀ
ਕਭੀ ਨ ਉਤਰਾ ਖਰਾ
ਰਹਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਡਰਾ-ਡਰਾ
ਉਨਕੀ ਦਹਸ਼ਤ ਸਦਾ ਡਰਾਤੀ ਹੈ
ਔਰ ਮੁਝਸੇ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਕਰਵਾਤੀ ਹੈ ।
--- --- ---