Sunday, 22 May 2011
29. ਤੇਰੇ ਜਹਾਨ ਮੇਂ ਇਨਸਾਨ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਯਹਾਂ
ਤਮਾਮ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰੀ, ਤਲਾਸ਼ ਮੇਂ ਤੇਰੀ
ਛੁਪਾ ਹੁਆ ਹੈ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਕੀ ਧੜਕਨੋਂ ਮੇਂ ਤੂ
ਪੁਕਾਰਤਾ ਰਹਾ ਮੈਂ ਆਰਤੀ ਆਜ਼ਾਨੋਂ ਮੇਂ
ਮੈਂ ਭੂਲ ਬੈਠਾ ਕਿ ਇਨਸਾਨਿਯਤ ਤੇਰਾ ਘਰ ਹੈ
ਹਜ਼ਾਰੋਂ ਪੋਥੀਆਂ ਲਿਖ ਡਾਲੀਂ ਸ਼ਾਨ ਮੇਂ ਤੇਰੀ
ਤੁਝੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ, ਅੱਲਾਹ ਔਰ ਖ਼ੁਦਾ ਜਾਨਾ
ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ ਨਾਮ ਪਰ ਕਰ ਡਾਲਾ ਕਤਲੇਆਮ ਯਹਾਂ
ਭਜਨ ਸੁਨੇ, ਪੜ੍ਹੀ ਨਮਾਜ਼ ਸੁਬਹੋ-ਸ਼ਾਮ ਯਹਾਂ
ਕੋਈ ਅਪਨੇ ਕੋ ਕਹੇ ਬੇਟਾ, ਕੋਈ ਪੈਗ਼ੰਬਰ
ਕੋਈ-ਕੋਈ ਤੋ ਯਹਾਂ ਬ੍ਰਹਮ ਬਨਾ ਬੈਠਾ ਹੈ
ਕਹਾਂ ਤੂ ਸੋ ਰਹਾ ਹੈ ਕਮਲੀ ਵਾਲੇ ਮੁਝਕੋ ਬਤਾ
ਤੇਰੇ ਜਹਾਨ ਮੇਂ ਇਨਸਾਨ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਯਹਾਂ
--- --- ---
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment