ਜੋ ਤੁਮ ਨ ਮਾਨੋ ਮੁਝੇ ਅਪਨਾ, ਹਕ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਹੈ
ਯਹਾਂ ਜੋ ਆ ਗਿਆ ਇਕ ਬਾਰ, ਬਸ ਹਮਾਰਾ ਹੈ ।
ਕਹਾਂ ਕਹਾਂ ਕੇ ਪਰਿੰਦੇ, ਬਸੇ ਹੈਂ ਆ ਕੇ ਯਹਾਂ
ਸਭੀ ਕਾ ਦਰਦ ਮੇਰਾ ਦਰਦ, ਬਸ ਖ਼ੁਦਾਰਾ ਹੈ ।
ਨਦੀ ਕੀ ਧਾਰ ਬਹੇ ਆਗੇ, ਮੁੜ ਕੇ ਨ ਦੇਖੇ
ਨ ਸਮਝੋ ਇਸਕੋ ਭੰਵਰ ਅਬ ਯਹੀ ਕਿਨਾਰਾ ਹੈ ।
ਜੋ ਛੋੜ ਆਏ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਹੈ ਤੁਮ੍ਹੇਂ ਉਸਸੇ
ਬਹੇ ਬਯਾਰ1 ਜੋ, ਸਮਝੋ ਨ ਤੁਮ, ਸ਼ਰਾਰਾ2 ਹੈ ।
ਯਹ ਘਰ ਤੁਮ੍ਹਾਹਾ ਹੈ ਇਸਕੋ ਨ ਕਹੋ ਬੇਗਾਨਾ
ਮੁਝੇ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ, ਤੁਮ੍ਹੇਂ ਅਬ ਮੇਰਾ ਸਹਾਰਾ ਹੈ ।
--- --- ---
1.ਬਯਾਰ : ਪਵਨ, ਹਵਾ; 2.ਸ਼ਰਾਰ : ਅੰਗਾਰ।
--- --- ---
No comments:
Post a Comment